به گزارش سازمان لیگ به نقل از سایت ایرنا به گزارش روز دوشنبه ایرنا، تارنمای اخبار ورزشی گل یکشنبه شب در گزارشی نوشت: فلورنتینو پرز، رئیس باشگاه رئال مادرید هنوز هم طرفدار مردی است که در دوره سه ساله مربیگری‌اش در این تیم موفق شد قهرمان لالیگا شود، اما از آن زمان تا به امروز، قدرت و توانایی‌های تاکتیکی‌اش برای غلبه بر رقبا رنگ باخته است. خوزه مورینیو در دوران مربیگری در رئال مادرید (2010 تا 2013) به خصوص در سال آخر آن با افراد زیادی درگیر شد، اما رئیس باشگاه هرگز جزو آنها نبود.
زمانی که این مرد پرتغالی سانتیاگو برنابئو را ترک کرد، رابطه او با تعدادی از مهره‌های کلیدی تیم به شدت تیره و تار شده بود. کریستیانو رونالدو، ایکر کاسیاس، په په و سرخیو راموس با آقای خاص مشکلاتی پیدا کرده بودند و او هم فکر می‌کرد که این گروه از بازیکنانش علیه او طغیان کرده‌اند و سعی در اخراج کردن وی دارند. با این حال پرز باز هم به مورینیو اعتماد داشت و حتی با وجود آنکه طبق توافقی دوجانبه به او اجازه ترک رئال مادرید را داد، تمام تلاش خود را انجام داد تا او نظرش را برای جدایی کهکشانی‌ها عوض کند و برای چهارمین سال در این تیم بماند.
از آن زمان تا به امروز هم هر بار که پرز فردی را به عنوان سرمربی رئال مادرید منصوب کرده، مورینیو مد نظرش بوده است. او هرگز این موضوع را از کسی پنهان نکرده که دوست دارد یک روز سرمربی حال حاضر منچستریونایتد را به رئال مادرید برگرداند. از اولین دوره مربیگری مورینیو و ستاره‌هایی که با او اختلاف پیدا کردند، فقط سرخیو راموس باقی مانده است و او تابستان امسال زمانی که بحث پیدا کردن یک جانشین برای زین‌الدین زیدان مطرح شد، مخالفت خود را با بازگشت مورینیو ابراز کرد.
با اینکه سانتیاگو سولاری ماه گذشته با قراردادی سه ساله سرمربی رئال مادرید شد، هنوز هم این شائبه مطرح است که پرز در پایان فصل با این مرد آرژانتینی قطع همکاری خواهد کرد و آن وقت یک جانشین مناسب و بزرگ برای او مانند مورینیو روی کار خواهد آورد. با توجه به پایان تاریک دوران مربیگری مورینیو در پایتخت اسپانیا، شاید برای برخی مطرح شدن نام او به عنوان گزینه مربیگری رئال مادرید تعجب‌آور باشد به خصوص بعد از دوره توأم با ناکامی که او در منچستریونایتد داشته است؛ جایی که به نظر می‌رسد یک جنگ روانی دیگر میان او و تعدادی از ستاره‌های تیمش به وجود آمده است.
در پشت صحنه بازی تیم‌های مورینیو دیگر آن عامل متحد کننده‌ای که به تیمش برای جنگیدن با یک دنیا انگیزه می‌داد خبری نیست. مورینیو دیگر این روزها شمشیر را از رو می‌بندد و به جنگ مستقیم بازیکنانی می‌رود که برای او ساز مخالف می‌زنند، رویکردی که البته برای او ثمری نداشته است. مورینیو دیگر موفق نیست، دیگر مورد تحسین نیست و اعتماد به نفس سابق را ندارد. او دیگر آن کسی که با افتخاراتش در پورتو، چلسی و اینتر تحسین همه را برمی انگیخت، نیست.
پس چرا ممکن است رئال مادرید برای برگرداندن مورینیو تمایل داشته باشد؟
پرز اصلی‌ترین حامی و تبلیغ کننده برای مورینیو است، اما چه عاملی باعث می‌شود که او تا این اندازه به مردی که پنج سال پیش شأن و محبوبیت رئال مادرید را از بین برد علاقه داشته باشد؟
یک دلیلش می‌تواند آن باشد که رئال مادرید در این سال‌های اخیر در لالیگا به ندرت با آن اقتداری که در فصل دوم مربیگری مورینیو بازی می‌کرد، ظاهر شده است، همان فصلی که از 38 بازی‌اش در لالیگا 32 بازی را برد، تنها 2 بار باخت و رکورد 100 امتیاز برای کسب قهرمانی لیگ به دست آورد. مورینیو اگرچه در رئال مادرید جار و جنجال به راه انداخت، اگرچه با جنگش با بارسلونای پپ گواردیولا زمینه‌ساز سقوط خود و متهم شدنش به انواع و اقسام صفات منفی شد، اما به چشم پرز سرمربی‌ای بود که می‌دانست چگونه روحیه جنگندگی را در تیمی که هنوز هم به زعم بسیاری بهترین باشگاه تاریخ دنیاست، زنده کند. در حالی که دشمنی میان بارسا و رئال در روزهای مربیگری مورینیو در مادرید به اوج خود رسیده بود، پرس باز هم آن شرایط را به وضعیت فعلی که در آن کاتالان‌ها در رقابت‌های داخلی همه چیز را تحت کنترل دارند، ترجیح می‌دهد. رئال مادرید شاید از زمانی که مورینیو رفته در رقابت‌های اروپایی موفقیت‌های چشمگیری مانند سه قهرمانی متوالی در لیگ قهرمانان را داشته باشد، اما این تیم به نوعی خوش شانسی هم بود که در هیچ یک از فصول قهرمانی‌اش با بارسلونا رودررو نشد.
حالا که گواردیولا از بارسلونا رفته و یک مربی خونسرد و بدون تهدید مانند ارنستو والورده سرمربی بارسلوناست، بعید به نظر می‌رسید که بازگشت مورینیو باعث شعله‌ور شدن آتش زیر خاکستر دشمنی رئال مادرید و بارسلونا شود. در همین حال پرس با نگاهی به جدول لالیگا متوجه است که دیگر فقط یک تیم بزرگ که بتواند برای رئال مادرید دردسر بسازد وجود ندارد. سولاری شروع قابل قبولی با کهکشانی‌ها داشته است، اما اگر به جای او یک مربی باتجربه‌تر هدایت آنها را برعهده داشت، شاید آنها الان در خط نخست کورس قهرمانی بودند. مربیان باتجربه‌تری که تابستان مدنظر پرز بودند پیشنهاد او را رد کردند و به همین دلیل او به سراغ خولن لوپتگی رفت که جزو گزینه‌های محبوبش نبود. برخلاف سرمربی سابق تیم ملی اسپانیا که دوره مربیگری‌اش در رئال مادرید تنها 3 ماه دوام آورد، مورینیو یک مربی امتحان پس داده و با تجربه است.
موافقان و مخالفان بازگشت مورینیو
برخی از هواداران رئال مادرید با آغوش باز پذیرای مورینیو هستند. آنها به یاد دارند که چطور آقای خاص در دومین دوره مربیگری‌اش در چلسی در فصل 15-2014 دوباره با این تیم قهرمان لیگ برتر انگلیس شد. در همین حال برخی دیگر از هواداران آشوب‌‌هایی را که این مرد پرتغالی در رختکن رئال ایجاد کرد، از یاد نبرده‌اند. اگر پرس دوباره مورینیو را استخدام کند، او از همین حالا هم می‌داند که دوران حضور این مرد پرتغالی در سانتیاگو برنابئو طولانی نخواهد بود، اما به احتمال زیادی روزهای خوبی از حیث کسب نتیجه، می‌تواند پیش روی تیم سفیدپوش مادرید قرار بگیرد. این تصمیم اما مانند شمشیر دولبه‌ای است که علاوه بر منفعت، ضررهای قابل توجهی هم می‌تواند داشته باشد؛ به خصوص وقتی بدانید که بازگشت مورینیو یعنی روبه‌رو شدن او با دشمنی مانند راموس در رختکن تیم و احتمالاً مجبور کردن او به ترک رئال مادرید و پیدا کردن تیمی جدید در آمریکا، خاورمیانه یا خاور دور است. علاوه بر راموس، یک بازیکن دیگر هم قطعاً برای دیدن دوباره مورینیو لحظه‌شماری نمی‌کند و او تیبو کورتوا دروازه‌بان تیم است که چندی پیش علناً گفت دوست ندارد دوباره زیر نظر دو مربی کار کند: یکی مورینیو و دیگری آنتونیو کونته.
آمارهای چند سال اخیر باشگاه رئال مادرید نشان داده است که بازیکنان این تیم زیر نظر سرمربیان بدون حاشیه‌ای مانند زین‌الدین زیدان و کارلو آنچلوتی بهتر کار می‌کنند تا وقتی که مربیان سخت‌گیری مانند رافا بنیتس یا لوپتگی به کار آنها نظارت داشته‌اند و مورینیو هم جزو مربیان دسته دوم است که ورودش به منزله آغاز دوباره جنگ‌های لفظی با رسانه ها و تنش در روابط با سایر تیم‌ها و مربیان و به ارمغان آورنده مشکلات فراوان خواهد بود.
به هر صورت روی کاغذ، مورینیو برای هدایت رئال مادرید گزینه‌ای تعجب‌آور و منفی محسوب می‌شود، اما از ریل خارج کردن قطار بارسایی‌ها و به چالش کشیدن آنها در رقابت‌های داخلی هدفی است که پرز دنبال می‌‌کند و ظاهراً از نگاه او مورینیو بهترین گزینه برای تحقق این هدف است.
ورزشی**1584
